آسیب آلودگی نفتی به سیستم هیدرولیک

کیفیت یک سیستم هیدرولیک نه تنها به منطقی بودن طراحی سیستم و عملکرد اجزای سیستم بستگی دارد، بلکه به دلیل حفاظت از آلودگی و تصفیه سیستم نیز می باشد. آلودگی سیستم به طور مستقیم بر قابلیت اطمینان سیستم هیدرولیک و عمر مفید قطعات تأثیر می گذارد. آمارها نشان می دهد که حدود 70 درصد از خرابی های سیستم هیدرولیک در داخل و خارج از کشور ناشی از آلودگی است.
خطرات آلودگی روغن تاشو برای سیستم عمدتاً به شرح زیر است
1) آلودگی و سایش قطعات
آلاینده های مختلف در روغن باعث سایش اجزای مختلف می شوند و ذرات جامد وارد شکاف جفت متحرک می شوند و باعث سایش برش یا سایش خستگی در سطح قطعات می شوند. سایش فرسایشی ناشی از برخورد ذرات جامد در جریان مایع با سرعت بالا بر روی سطح عنصر است. آب موجود در روغن و محصولات زوال اکسیداتیو روغن بر روی اجزاء اثر خورنده دارند. علاوه بر این، هوا در روغن سیستم باعث ایجاد حفره می شود که می تواند باعث فرسایش و آسیب به سطوح اجزا شود.
2) انسداد قطعه و خرابی گیره
ذرات جامد شکاف ها و منافذ شیرهای هیدرولیک را مسدود می کنند و باعث مسدود شدن و گیرکردن قرقره می شوند، عملکرد کار را تحت تاثیر قرار می دهند و حتی باعث بروز حوادث جدی می شوند.
3) بدتر شدن عملکرد روغن را تسریع می کند
آب و هوای موجود در روغن شرایط اصلی اکسیداسیون روغن با انرژی حرارتی خود هستند و ذرات فلزی موجود در روغن نقش کاتالیزوری مهمی در اکسیداسیون روغن دارند. علاوه بر این، آب و حباب های معلق در روغن جفت حرکت را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند. استحکام لایه روغن بین آنها عملکرد روانکاری را کاهش می دهد.
انواع آلاینده ها
آلاینده ها موادی در روغن سیستم هیدرولیک هستند که برای سیستم مضر هستند. آنها به اشکال مختلف در روغن وجود دارند. با توجه به شکل فیزیکی آنها می توان آنها را به: آلاینده های جامد، آلاینده های مایع و آلاینده های گازی تقسیم کرد.
آلاینده های جامد را می توان به آلاینده های سخت تقسیم کرد، از جمله: الماس، برش، ماسه سیلیس، گرد و غبار، فلزات سایش و اکسیدهای فلزی. آلاینده های نرم عبارتند از: افزودنی ها، آگلومره های آب، محصولات تجزیه روغن و پلیمرها و نگهداری ابریشم پنبه و الیاف وارد شده.
آلاینده های مایع معمولاً روغن، آب، رنگ، کلر و هالیدهای آن هستند که الزامات سیستم را برآورده نمی کنند. معمولاً حذف آنها برای ما دشوار است. بنابراین، هنگام انتخاب روغن هیدرولیک، باید روغن هیدرولیک را انتخاب کنیم که استانداردهای سیستم را داشته باشد تا از خرابی غیر ضروری جلوگیری شود.
آلاینده های گازی عمدتاً در هوا مخلوط می شوند تامین کننده آکومولاتور مثانه سیستم.
این ذرات اغلب آنقدر کوچک هستند که نمی توانند ته نشین شوند و در روغن معلق می شوند و در نهایت در شکاف های مختلف دریچه فشرده می شوند. برای یک سیستم هیدرولیک قابل اعتماد، جفت این شکاف ها به کنترل محدودی دست می یابند، اهمیت و دقت بسیار مهم هستند.
منبع آلاینده ها
منابع آلاینده در روغن سیستم عمدتاً شامل موارد زیر است:
1) آلاینده های تهاجم خارجی: آلاینده های تهاجم خارجی عمدتاً شن یا گرد و غبار موجود در جو هستند که معمولاً از طریق سوراخ های هوای مخزن سوخت، محور آب بندی سیلندر روغن، پمپ و موتور و سایر محورها به سیستم حمله می کنند. عمدتاً به دلیل استفاده از محیط است.

2) آلاینده های داخلی: آلاینده های باقی مانده در اجزا در طول پردازش، مونتاژ، اشکال زدایی، بسته بندی، ذخیره سازی، حمل و نقل و نصب. البته این فرآیندها اجتناب ناپذیر هستند، اما می توان آنها را به حداقل رساند. برخی از اجزای خاص مونتاژ می شوند و اشکال زدایی باید در یک اتاق تمیز یا یک محیط نیمکت تمیز انجام شود. 3) آلاینده های تولید شده توسط سیستم هیدرولیک: ذرات ایجاد شده در اثر سایش اجزا در حین کارکرد سیستم، ریزش ذرات ماسه از ریخته گری، ریزش ذرات فلزی از پمپ ها، شیرها و اتصالات و زنگ زدگی و پوسته شدن در خط لوله. ذرات و کلوئیدهایی که در اثر اکسیداسیون و تجزیه مایع تولید می‌شوند و جدی‌تر از آن مقدار زیادی ناخالصی است که خطوط لوله سیستم قبل از راه‌اندازی رسمی آن‌ها شسته نشده‌اند.3